لیوان های یکبار مصرف دوستدار محیط زیست

ویژگی های لیوان های یکبار مصرف سازگار با محیط زیست

محصولات سینی یکبار مصرف سازگار با محیط زیست دارای بافت متراکم خوب، مقاومت در برابر آب، مقاومت در برابر روغن، مقاومت در برابر نفوذ، مقاومت در برابر دمای بالا هستند و برای انجماد در یخچال، انبار سرد، غذای تازه، گرم کردن مایکروویو و غیره مناسب هستند. مفهوم سبز غذاهای زیست تخریب پذیر این است که بشقاب های یکبار مصرف سازگار با محیط زیست عمدتاً از منابع تجدیدپذیر مانند ذرت، سیب زمینی و نی محصول تولید می شوند و پس از دور ریختن می توانند به طور کامل تجزیه شوند.فنجان زیست تخریب پذیر یک ماده پلیمری کم هزینه، با راندمان بالا و زیست تخریب پذیر و سازگار با محیط زیست است.هر تن کارد و چنگال بشقابی زیست تخریب پذیر می تواند در مقایسه با ظروف سنتی مبتنی بر نفت، حدود 3 تن از انتشار دی اکسید کربن را کاهش دهد.زیرا ظروف یکبار مصرف نشاسته ای خود قابلیت تجزیه زیستی خوبی دارند و در نهایت توسط میکروارگانیسم ها برای تولید دی اکسید کربن و آب به طور کامل تجزیه می شوند.

ویژگی های لیوان یکبار مصرف حفاظت از محیط زیست

محصولات سینی یکبار مصرف حفاظت از محیط زیست دارای سفتی خوب، مقاومت در برابر آب، مقاومت در برابر روغن، مقاومت در برابر نفوذ و مقاومت در برابر دمای پایین هستند و برای انجماد یخچال، نگهداری سرد، غذای تازه، گرم کردن اجاق مایکروویو و غیره مناسب هستند. مفهوم سبز کنجاله زیست تخریب پذیر این است که صفحه یکبار مصرف حفاظت از محیط زیست با مخلوط کردن مواد طبیعی مانند نشاسته ذرت، نشاسته کاساوا و پودر نی محصول ساخته می شود و جعبه ناهار یکبار مصرف قابل کمپوست از منابع تجدیدپذیر به عنوان ماده اولیه اصلی تولید استفاده می کند که پس از دور ریختن یا کمپوست شدن می تواند کاملاً زیست تخریب پذیر باشد. .فنجان زیست تخریب پذیر نوعی ماده پلیمری زیست تخریب پذیر برای حفاظت از محیط زیست با هزینه کم و سود بالا است.در مقایسه با بسترهای نفتی سنتی، هر تن ظروف و ظروف قابل تجزیه زیستی می تواند انتشار دی اکسید کربن را تا حدود 3 تن کاهش دهد.زیرا خود ظروف یکبار مصرف نشاسته قابلیت تجزیه زیستی خوبی دارند و محصولات توسط موسسات آزمایش مربوطه کاملاً بهداشتی هستند و عملکرد سرویس و میزان تفکیک بیولوژیکی کاملاً مطابق با استانداردهای تخریب ظروف یکبار مصرف قابل تجزیه است.در نهایت توسط میکروارگانیسم های موجود در طبیعت خورده شده و به دی اکسید کربن و آب تبدیل می شود.